Un isettu
Un isettu nos giughet a manu tenta
cun ojos 'elados de janna in janna.
A sa domo de sa die zoccàmos
at a essere s'ultima 'olta?
Niunu
nemàncu su pius illuminadu rispondet.
Cundunu sorrisu
solu tue...
Un isettu nos giughet a manu tenta
cun ojos 'elados de janna in janna.
A sa domo de sa die zoccàmos
at a essere s'ultima 'olta?
Niunu
nemàncu su pius illuminadu rispondet.
Cundunu sorrisu
solu tue...
Unu piantu de criadura abberit
sa sabienzia de su dolore
daboi sos primos basos
cambiant sas caras
a onzi incontru
sa peraula torrat a vivere
laras de fogu
iscamant su nìe
limbas azzendent su tempus
onzi 'olta
siccadu dae un'ojada
brujadu intro a mie.
Tottu est unu donu.
Bizende o in su sonnu
sos silenzios tuos mi 'enint affacca
comente s'abba a sos mulinos
su sole a sas fozas
su 'entu a sas veils
unda subra unda.
In ueridade sos silenzios tuos
sunt comente sas funes de unu ring
muru de su piantu
ispijos de custas poesias.
Dae sempre
carch' unu o carchi cosa
in sas isolas s'isettat...
A s'accurziare de s'ora
su passu de s'umbra s'intendet
s'alènu de sas dies
serradas a muiu in s'orizzonte
su chelu brujare
chijina e fumu de momentos
pienant s'isettu
tazzas de sidis.
Incontros mancados
cun chie tesset sa tela
inuentan sas peraulas
de unu arrejonamentu mai naschidu.
Affianzadu dae s'uitimu chìrriu de sa notte
bizo sa fughe de s'oriente.
Pedidore
subra sa caminera de su bisognu
induna franca de su tempus
est passadu s'annu.
Pedidore
subra s'impedradu de sa 'idda
in sa ruiadura de su destinu
tue...
Tra sos crastos de Santu Marcu
grillos brinchittende
in su piuere de sos seculos
archeologos noitòlos
amus iscobertu ranos de rosariu
versos ignotos
cristallos de ametista
creschidos in su sinu 'e sa terra
conchiglias de mare
imberghidas in s'erva.
Su 'entu de sos montes
carignaiat su manzanu
abertu subra sas ispigas
su pettu de sas rundines
subra margheridas in isettu.
Seigh'annos
lassaint s'imprènta
tessiant sas primas passiones
velas de memorias
ricamos de allegrias.
Su riu de sos ammentos
trainat s'ultimu colore de sas fozas
sos ojos tundos de sas pedras
in sa currente de su tempus.
Sa pràta de sa luna
isviluppat sa cara tua
in su lagu de sos incantos.
Tra agos de pinu
e fozas de chercos antigos
acciappo su ricamu de sa pizzinnia
Dia cherrer essere unu poeta
dae sa 'ogbe ciara
pro isvelare sos segretos de s'anima.
Faeddare de sa gratia
e de s'incantu
prenda e riscattu
in sos brazzos de su silenziu
ch' insinzat s'allegria
e su dolore.
Camineras de abba
in su adu de sos membros
accoglint s'unione de duos mundos
tempiu e vascellu de onzi eventu
vida cun vida
narat su limbazzu de su silenziu
unu ticchirriu
primssia de sa forma
peraula e signale.
Daboi de su battiximu de lughe
si naschet de nou in abba santa
unu battiximu de mare nos mudat
su silenziu in sa peraula
acciappat s'isposa.
Canto
e bio sa uida
assazzo s'ateru
e unu paga de a mie
già si che morit.