COSSU Giulio

S’astore vagabundu

S’astore vagabundu
inghiriat ispantende
sas alas impedradas
de columba de nie...
dae cale nidu ‘e bentu
bolat a insambenare
sa rosa de sa ‘ucca
chi punghet pius de ispina.

Innamorados

No s’ischidi cale ‘entu si las giughede
cussas fantasimas a manu tenta
chi s’istana in ‘olu chenza l’ischire
subra neulas pintadas de chimeras
che i sos bisos de prima pizzinnia,
e no sunu columbas in s’aera
ma risu de ispuma d’ater’unda
cun alas de disizu isalenende
passant subra sa terra ingalenadas
cuntentas gai de vivere anneghende
intro unu mare alluttu ‘e carignos.

Drommi-ischìda 'e amore

Drommi-ischìda ‘e amore
narami tue proite
cando ti giamo fues
e pustis già pentida
cando mi fues mi chircas ?
Tic tac ahi de su coro ispassienziàdu...
proite tue mariposa anfanera
si t’addesco ti fòscigas
pro ti lassare gioghittare ancòra
che isula dae brazzos de ispuma de mare ?
(...e nois fantasimas in carre bia
comente ismemoriados
pizzinnos inzerrados
dae violeras de giogos beraniles
nos creimus ligados
a giuale ‘e cuntierra de carignos
a doppiu nodu mortu
mancari ischende d’essere puddedros

Ateru meriagu

A làmpada de luna
faghent a manu tenta
antigu ballu tundu
istellas anfaneras,
inghiriu a ojos tuos
ateru meriagu
si ponent a sestare
bisos mios de oro.

COCCO Franco

Fiancu a fiancu

Veni da più luntanu di la luna
lu sirenziu chi fara da lu zeru
i la notti sirena sanza fini
innant’a li carreri, sobbr’a li casi.
E z’acciappa curchaddi fiancu a fiancu
e zi pari d’andà, ch’è un incantu,
propiu in mezz’a lu mari di lu tempu
chi passa e si zi fuggi
cument’e l’ipiranzia
lu durori e la vidda
chi zi gudimmu umpari.
Intantu z’è lassendi
la pazi di chisth’ora
ch’eu ti basgiu e tu poni la to’ manu
frescha sobbr’a lu cori.

Arrasgiunendi

Si a rasgiunà cun teggu mi trattengu,
pusaddi affacc’appari faccia a faccia,
torra lizeri e lìbaru lu cori
e mi s’isciogli drentu la tristhura
cument’e fumu chi si perdhi in aria.
E più ciaru mi pari lu chi pensu,
li me’ sintimenti e la rasgioni
ch’ipigni l’ommu a difindì la vidda
contr’a la morthi, unèndisi cu l’althri.
Intantu chi fabeddi, a pogg’a poggu
è fendi notti sobbr’a la ziddai,
s’azzèndini li luzi i li carreri,
umpari cu l’isthelli, lu rumori
cunfusu di li macchini si càima

CHERCHI Giovanni Maria

Insídia

L’han matat
a la vora del riu.
Tremolaven los joncs
i les ombres de la nit,
lo vent gris
li mossegava la pell,
la claror de la lluna
bressava la sua ànima.
Oberts els ulls,
en les pupiloles invulnerades
un ressò de cel.
L’han matat.
i sabiva de morir,
contra la malaüra.
ha corrit al llarg del riu
amb la pena al cor
i lo crit del vent.

Pages