Versione :

Ducumentu
L'acqua d'Orezza

UN’ACQUA NANT’À L’AFFISSU

   U primu affissu rapresentava un’acula imperiale. Sarà stata un’ochjata à Napuleone III chì si era messu in sustegnu forte di u sviluppu di issa acqua ferrigna di Castagniccia.

   L’acqua d’Orezza discreta hè, ma hè un pezzu ch’ellu ùn li dispiace à mette si in affissu. Cacciatu quelli à principiu chì ghjocanu nantu à altre riferenze cum’è l’acula napuleunianu, ind’è l’affissi chì vantanu e virtù di l’acqua spumante a carattaristica chì rivene più spessu hè una maghjina di femina chì hà qualchì sumiglia cù una certa Culom­ba ma cambia da un’epica à l’altra. L'affissu di Petru Ribe­ra rializatu in u 1891 rapresenta una donna corsa giovana, cù a risa sgrignata vicinu à una funtana assai umbrosa, vestuta di neru cù un mandile biancu. Nantu à quellu di V. Lorant-Heinbreonn in u 1911 eccu una donna giovana vistuta di lussu è è di una bellezza splendurante, messa in scena in un decoru teatrale. In quantu à quellu di d'An­dreani (1950), hè semplice semplice, cun solu una buttiglia d’acqua d'Orez­za è dui persunagi trà quelli una donna di forma longa è fine;

   Da marcà l’iniziu di u primu prudottu di l’acque arumatizate, à a fine di l’annu scorsu hè affaccatu nantu à i puntelli di publicità un affissu novu; sarà dinù unu trà i mutori di stu 150u anniversariu. Ripiglia u visuale feminile ma rivistu è currettu da l'illustratrice Agnès Gojon chì avia dinù firmatu l’affissu precedente. Hè un’opera cuntempuranea ma chì ghjoca ancu nantu à u passatu, fatta cù a pittura à l’acqua in un versu grafica vicinu à e figurette, è cusì ramenta l’epica maiò di l’affissi dissignati prima ch’elli fussinu stati scantati da i ritratti fottografichi. À Agnès Gojon li dispiace ch’ella smarriata iss’epica chì à sente la dì "marca di più u dissegnu”.

   Stà in Nizza è cunnosce bè a Corsica chì a so giuventà l’hà passata in Aiacciu. Hà vulsutu fà una figura altra chè issu persunagiu emblematicu di femina accumpagnatu custì da una zitelluccia, cù una simbolica tamanta per mezu di un surrisu direttu è francu. "Cù issi dissegnu aghju vulsutu porghje una maghjina fresca è cun l’alegria", dice l'artista.

Giratu ver’di l’avvene, issa giovana chì ride và à l’incuntrariu di u stereotipu di a donna corsa. Un avvene simbulizatu dinù cun l’ochjata ch’ella significheghja a presenza di a zitella chì insegna, cù u principiu di a gama "savurite", ch’ella ingranda a famiglia!.