Ducumentu
Lingua / Arte - Puesia : Sebastiano BURGARETTA

Sebastiano Burgaretta

A Ibn Hamdis-

 

Cu n’avè-ddir’a-nnui,
limarra ri lu munnu
ca sta terra matturiata,
pistata ri tutt’e-mmarriciuta,
s’avê-ffari pont’e-ppararisu,
ppi-llàzzar’e strazzùn’assicutati
arrèri, dopu tantu tempu
ca nun-ciòv’e-mmancu
nuvuli preni r’acqua s’appénnunu
nto cel’azzurru, c’arristàu stampat’a-ffoc’ardenti
nta-ll’occi stramuntati r’Hamdis
Frati miu sbannutu ppi n’aternu,
Ibn amurus’e scunsulatu,
si péssir’i iardina fitti e-ddanni ca viristi btâ marina
A terr’è-gghjars’e-ccina
ri ciaccazzi mpatiddati.
Se turnassitu ravèru, comu rici,
s’abbarruiss’a menti tova ntunnamenti.
Dda casa ri Not’è sdirrubbata tutta
Ddiu nun-ci intisi ri ssu latu
Ora succi, can’i mànnir’e-llattruna brivittati
Scalìin’e-mmancinu ri mprisa.
Aer’agghicàr’i to cucini,
chiddi râ Tunisia e di Manila.
I stracquar’a-tuttinsuprasattu,
ppô-rrispettu râ liggi rê briganti,
a iddi ca n’hanu ddirittu
e-ssù-llùnici ca sbrannìinu,
ppi-bbéniri nta stu nfernu
ri focu e-ddi vilen’ammusculatu,
unni cu passa, macari ri luntanu,
spunt’e-gghjetta feli ri sintenzi.