Sa tela fadada

Cun su telarzu ‘e giaia
costoidu sutta sa pula
onzi notte m’apparto
e tesso filos de luna.
Una notte b’hapo pintu
su ‘olu ‘e su ‘entu.
Folas nde prendo chentu
totu cun nodos de sole
ca su filu est finidu.
Cun s’ala bianca ‘e s’avreschida
e antigos cantos de amore
hapo inferzidu s’orizu.
Bi ponzo limettas de lizu
e mi so posta a furare
da-e sa bertula ‘e su tempus
alas de sonnios pintos.
Ricamos de lentore,
hapo furadu s’amore
e postu che l’hapo intro,
ca non cherzo
un’ ‘estimenta pro muda,
ma una ‘estimenta fadada
chi mi fettat sonniare onzi die.
Gasi onzi notte m’apparto
e tesso filos de luna.
Ma est pro pensare a tie.