L’ischis, no fit mancu cosa ‘e importu.

L’ischis, no fit mancu cosa ‘e importu.
Fit pensamentu chi colaiat oras mortas
in d’unu campusantu ‘e macchinas.
Fin ancas cubidas a tebiore.
Fit s’iscuja ‘e l’aer serbadu,
e-i cuss’insistenzia ‘e soneddu irmentigadu...
Unu dessignu nou o un’ammentu troppu grogu,
custu fit a fagher battor dies nodidas.
Fit una idda assegus de s’andare nostru,
mustraian farfaruzas sas lughes
e buluzaian s’amminudare.
Intras sa mala oza e-i sa coriosidade,
intras sa ojania e-i s’improvisada.
Sas isfumaduras.
Fit una notte, e podian esser vintisette.
Fit una idda in conca mia.
Fit una pedra, unu palone.
Fit una morale allizada disattinende un’ispiju
cando non bi resesso a m’ammentare sos cantigos.
Unu ciroloi, unu pabilu, unu nudda,
guasi unu titia.
Ite ti poto narrer ?
B’aiat unu sonare innanti ‘e su mudore.
Fia colend’igue, e atteru non baiat.