SPASSIGHJATE LITERARIE: “U Denti Paladinu”

U DENTI PALADINU

 

Quantu seculi sò passati dopu à quiddi tempi chì u Diavuli pussidia ancu un casteddu incantatu d’i parti di Furciolu . È chì casteddu ! Asculteti ghjà :

 

Era inturniatu d’un fussetu chì nì facia u tornu, pienu d’ acqua buddenti.  Quiddi chì pà disgrazia cascaiani drentu erani incotti in un mumentu. I porti erani in farru è dragoni à setti capi nì vardaiani l’intrata, è nimu ùn hà pussutu entra à veda ciò chì si passava.

chì s’avvicina era subitu manghjatu pà un dragonu. Ci voli à dì chì ci era quì un sicretu :

 U Diavuli avia un Denti Paladinu.

 

Issu denti era comu una cerra chì notti è ghjornu lacava piscia un vinu famosu, chè u Diavuli  facia tastà nant’à terra à tanti ghjenti, è dopu, una vota morti si pigliava i so animi.

 

U sicretu era purtantu cunnisciutu da certi, ma nimu ùn avia u curaghju di circà d’andà à veda.

Quiddi chì ani pruvatu ùn sò  mai vultati.

 

Uni pochi di sgarzidoni ani fattu una scumissa : d’andà in u casteddu è vultà incù u Denti Paladinu.  Nimu ùn si hè prupostu ma Petru Paulu Bianchetta hà dittu :

Eiu aghju d’andà à veda. Accadarà ciò chì accadarà. Ma sè ci ghjunghju, tamant’onori chì mi sara fattu ! »

 

Hè Partitu una mani di bon’ora è ghjutu vicinu à u casteddu, s’hè sdragatu un mumentu pà rifiatà. Tandu vedi una donna chì curria briunendu incù un cignali di centu chilò à darettu, chì a si vulia manghjà.

-«   A l’aiutu, amicu, chì socu persa. Salvetimi pà carità . «

 

Petru Paulu inguanta a spada ch’edd’avia purtatu, salta in coddu à u cignali è u polsa di colpu !

 

« Socu una fata, m’hà salvata a vita ! Allora dumanda mi ciò ch’è tù voli.

-«Vulariu entra in ù casteddu di u diavuli è dopu pudè sorta senza strazii. »

 

-« Di regula hè una cosa impussibuli. Ma t’aghju da dì comu fà. Ci voli à fà tuttu ciò ch’e ti dicu è ùn scurdà nudda.

      Piglia una sanna d’issu cignali ch’è tù hà pulsatu. Edda ti fara entra in u casteddu senza svighjà i dragoni.  Attenti à ciò ch’e ti dicu : ùn devi  piglià ne acittà nudda in u casteddu,  chì po’ mora di colpu. »

 

U dintonu di u cignali in stacca, Petru Paulu si prisenta davant’à porta di u casteddu chì si apri Senza chì i dragoni ùn affaccani ! U spittaculu valia u colpu !

U sulaghjiu era fattu di diamanti, i lumi erani steddi lucenti, è drent’à i pezzi munimentali c’erani statuli di marmaru chì parlavani.

Vedendu issu curaghjosu, una statula li dici :

-« Induva conti d’andà, povaru cristianu ! Sè in a casa di u diavuli ! sè beddu curaghjosu, ma ancu un pocu tontu ! »

 

Un’altra statula chì avia una spada cintà li dici :

-«  Saria di sfracigati u mucighili, spezia di malaciamè, ti vogliu ammazzà !

     Tè !  piglia issa spada, veni quì è difenditi. »

 

Petru Paulu tendi a mani pà piglià a spada, ma di colpu si hè invinutu di i paroli di a Fata :

Attenti à ciò ch’e ti dicu : : ùn devi  piglià  nè accittà nudda in u casteddu  chi pò mora di colpu. »

 

Allora hà rifusatu è vultendu u capu s’hè miss’à corra versu una porta chì dava nan’t’à ùn ortu  maravigliosu piènu à frutti maturi, fiori di tutti i razzi, è tant’aceddi di tutt’i culuri chì diciani à Petru Paulu di manghjà ciò ch’eddu vulia, ma benchè famitu,

i paroli di a Fata l’avia sempri in arechji : ùn piglià nudda !

 

Più luntanu, beddi donni li dumandani di salva li chì  sò prighjuneri di u Diavuli, ma prima li volini dà à bia è à manghjà di manera cusì brava, chì anc’ùn pocu si laca andà à dì chè sì, ma hà capitu chì era megliu di fughja.

 

Una porta si prisintò chì lacaia veda una sala senza fondu. Si hè ficcatu drentu è hà marchjatu ori è ori senza mai veda induva pudia finiscia.

 

A fami è a seti si faciani senta di più in più ! À la fini, vedi luntanu una surtita versu un ortu induva c’era una funtana, chì pisciaia in una vasca di marmaru   un vinu muscateddu.

 

A fatica ? A fami ? A seti? A paura?  Chì hè chì hà dicisu Petru Paulu di lampassi drent’à vasca,  è di bia quiddu vinu senza ramintassi i paroli di a Fata ?

 

Intantu chì si hè annigatu drentu, è una quantita di diavuleddi l’ani purtatu cantendu in un pozzu profondu fin’à l’infernu.