Tempus de isettu
Ses che-i su tempus, e andas
pianu, a passitos de puddu,
chena t’arrer,
chena mancu ti ‘oltare
a ue chinghet oju,
attesu
e pius attesu
manu manu ch’andas.
A ue
che rueit cudda nue
in su monte brujadu, ispozadu, mazadu
che-i sas roccas de su Carsu.
No m’isettas, no ti ettas,
chi sa conca tua
‘e reina
si dignet de ojare a palas.
In daisegus, su nudda
chi non tirat, chi non binchet,
chi non cumbinchet.
Solu
addae ‘e orizonte
pius addae ‘e addae, pustis de sa nae
Mi naras
Mi naras chi no ischis
it’est amore. S’oriolu chi pigat,
mudu mudu,
a sos cantaros fungutos
de su sentidu. A un’avreschida
‘e cuscescia. Chi ti punghet tot’ora
e ti pispisat cosittas.
Ti carignat, e ti asat
e ti lassat.
E tue ettotu ses inchietu
finas a mesu imbenas.
E-i su tarulu ‘e sa duda
ti jompet
e chircat cufrimmas
in d’onzi pertusu ‘e s’anima.
T’imbreagat che binu rude
e suffris, e ries,
e ses malaidu intro ‘e lacanas
de sentidu.
Fin’a cando su sole,
ojos de lughe,

CANALIS Antonio
BRAI Mario
Sò tessuta
Sò tessuta
di rossu
rossu stracciatu
di a cinta russiccia
intinta di u sudore settembrinu
di tutte e sichere.
Sò tessuta
di verde
verde di u mandile verdognu
strettu à collu per e strade di u straziu
di tutte e figliere.
Sò tessuta
di turchinu
turchinu di u scuzzale sculuritu
cusgitu è ricusgitu da a manu stroppia
grembiu di u stantu stancu
di tutte e cugliere.
Sò tessuta di negru
negru di e rubacce negre
indulurite da i doli doppii
di tutte l’angunie.

SANTUCCI Lucia
Institutrice, conseillère pédagogique puis inspectrice de l'Éducation nationale, Lucia Santucci a toujours associé l'éducation avec l'illustration de la langue corse. Aujourd'hui à la retraite, cette militante de la langue corse poursuit son oeuvre d'écriture à Luri où elle a enseigné pendant quelques années. Elle a d'abord exercé comme institutrice à Paris avant de rejoindre la Corse dans les années soixante-dix, en pleine période du « riacquistu ».
Rigiru, une revue d'avant-garde
Sò trent’anni
Ere una giuvanotta ed eiu un zitellucciu
Ogni tantu dicie : Alò fammi un basgiucciu
È ti basgiava o mà, forte forte cun brama
Cumu solu a sà fà un figliolu à a mamma
Ch’o mi n’andessi à corre pè u grataghju à pena
A fà mangani appesu à a nostra catena
Ti sentia pichjà di mani da u lettu
Venia à ditti : O mà chì ci hè ?
Tù cun affettu facie una carezza à e mo chjome bionde
Cumu sapè chì conte eranu e to stonde
Cumu sapè chì stava à curatti à e porte
Dopu affanni è dulori a manu di a morte
ROCCHI Ghjuvan' Teramu
Lesia
Notte seta cincinata
Da e sirene annannata
È sbuccia lu misteru di terra chì trema
Purtata da un marosulu di sole
Struttu da un altru sole viulente è puru
Mughju à u spuntà di l’alba
Coltu à u cantu di e fate
Mossa chì disceta lu ghjornu
Forza appesa à lu mio sognu
Notte mele sussurata
Da li celi appaciata
È giranu li soli o magia celesta
Di l’universu persu è ritrovu
In un chjerchju infinitu viulente è puru