U TIGNOSU
U TIGNOSU
Petru Maria, un ghjuvanitteddu chì stava incù i soi in Ciamannaccia era malu com’un piccatu, è a ghjenti di u paesi u chjamavani « U Tignosu ».
Daia cusì da fà à u so babbu chì un ghjornu li dumanda d’andà si ni è circà di vadagnà a so vita.
Benchè disgraziatu di essa cusì mal vistu da tutti, Petru Maria si mett’in viaghju è ghjuntu in Balagna qualchì ghjorni dopu vedi un beddu casteddu , è pichja à a porta.
-« Chì vi manda quì?” dissi una boci
- « Vulariu un impiecu di servu. Saria pussibuli? »
-« Aspitteti quì . Devu dumandà.»
Dopu à un mumentu sorti un capizzonu è li dici ch’edd’ani bisognu di qualchissia pà curà l’animali.
Eccu Petru Maria divintatu pastureddu. Incù carri fresca è fenu, hè incaricatu di dà à manghja à un lionu è à un cavaddu. Parchì c’era un lionu in issu casteddu, ùn si sà! Incù issi nobuli, ùn ci voli à stunà si di nudda.
Comu u tintacciu ùn avia mai curatu animali, dedi a carri à u cavaddu è u fenu à u lionu. Benintesu, quiddu ghjornu si sò fermi tutt’è dui senza manghjà!!
U lindumani u cavaddu, chì si chjamava Muvronu, li dici :
-« O Petru Maria, u me nomu hè Muvronu. Oghji ùn mi dà micca carri! Quissa hè bona pà u lionu! À mè mi darè u fenu!»
-« Ò, Ò, Mì chì u cavaddu parla!» Tè o Muvrò! un beddu pocu di fenu »!
Ma parchì sè bon’à parlà? »
-«Parlu parchì sò incantatu. Vecu ch’è tù sè bravu, allora eccu una chjavi chì ti darà tuttu ciò ch’è tùvoli. Ch’è t’ùn la perdi! È po s’è tù a’ bisognu di mè, chjama mi puru. »
Tuttu cuntenti, Petru Maria dedi a so parti di carri à u lionu, pinsendu chì quì era cascatu bè incù u so amicu Muvronu, chì l’avia datu una chjavi incantata chì faria a so furtuna!
Ma pochi tempi dopu, Cameddu, u Signori di u Casteddu, chì vulia accuncià un cavaddu salvaticu si presi una bedda cascata è veni à mora di colpu.
O li gridi, li brioni, tant’affanni, gridi è svinimenti di a so moglia! Natali Rocchiccioli avaria dittu « O Camè la me caldanza chì sò troppu sciagurata! Piglia mi cun tè o Camè! Ghjenti prisenti, tiniti mi chì mi tombu!»
Tandu Petru Maria pruponi à issa Cuntessa di risuscità u so maritu incù a so chjavi. Tocca u Signori incù a chjavi, dicendu :
-« Signori d’issu locu, ti vogliu renda a vita!»
Eccu chì u Signori si sceta, è a so moglia chì piinghjia, tutta stunata di u fattu, voli in tutt’i conti cumprà a chjavi biniditta.
-« Ch’e vend’a me chjavi, ùn si ni parla o madama!»
-« Ti ni docu milli scudi in oru»
-« Nè pà oru nè pà furtuna, a chjavi a mi tengu pà mè »
-« Vendi mi issa chjavi o ti facciu metta in prighjò!»
-« Aghju dittu chè nò!»
Allora a dunnaccia chjama i so servi è faci ghjittà à Petru Maria in un pozzu prufondu.
Era un pozzu incantatu, pienu à oru chì buddia! Ѐ u so capu era divintatu tutt’in oru!
Tandu chjama à Muvronu à l’aiutu :
-« O Muvrò, aghju bisognu di tè chì sogu castigatu! Veni subitu à u me succorsu!»
Muvronu corri vicinu à u pozzu è videndu lu cusì li dici :
-« Tè un fazzulettu. Fascia ti u capu, chì quiddu chì ti vedi u t’hà da vulè taglià chì hè in oru! Ѐ po fughji subitu subitu chì quiddi di u casteddu ti vularani intuppà!»
Petru Maria si n’hè scappatu à dirotta di coddu è in viaghju si trova davanti à u casteddu di u Rè.
Li veni l’idea d’entra à dumandà un impiegu. Ma ùn volsini riceva lu, vistu comu edd‘era fattu, u capu piattu è malu com’u piccatu!
Allora chjama dinò à u succorsu u bravu cavaddu Muvronu chì ghjunghji currendu :
-« Chì ci hè? »
-« Vuliu entra à dumandà un’impiegu ma ùn mi volini riceva!
-« Metti issi panni di Principu, achjappa ti à mè, piglia issa spada, è pichja forti à a porta. Ùn dì micca qual’hè tù sè, ma dì ch’è tù voli veda u Rè. »
Una volta in coddu, Muvronu si lampa à u galoppu fin’à a porta,
-« Pan, pan »
-« Qual’hè? »
-« Ùn t’arriguarda. Vogliu veda u Rè!»
U servu firmò à bocc’aparta ma videndu a ricchezza di l’arnesi di u cavaddu si dissi ch’eddu devi essa un Principu.
U Rè ricevi dunqua à Petru Maria à a so tola pà un beddu ripastu, è po li dumanda di firmà si à un baddu chì saria datu a sera stessa, a so figliola prisenti.
Bast’à dumandà à a chjavi incantata, è eccu chì u nostru tignosu diventa un ballarinu famosu, à un puntu chì a figliola di u Rè si n’hè innamurata di colpu. Ci vulia à veda lu fà u tangò! È u passo doble! Megliu chè un spagnolu!
Baddendu, a Principessa li dumanda :
-« Parchì teni sempri u to capu piattu pà un fazzulettu? »
-« U me capu ùn hè come quiddu di tutti ; ma hè in oru!
Quissa po ùn si era mai vista!
« Signor’Rè, u me babbu, eccu un beddu partitu chì ùn ci vole à lascià scappà! Mi vogliu marità subitu incù Petru Maria chì hà u so capu in oru!»
Comu dì chè nò à a so figliola?
U matrimoniu fù subitu dicisu pà u lindumani, è qual’hè chì purtava i spusati, carcu di fiori, fieru comu u sgiò Ghjerra è pisendu l’anchi in un passu maistosu?
Benintesu , u cavaddu Muvronu!