SPASSIGHJATE LITERARIE: “I sei frateddi”
Spassighjata literarie è pedagogiche
I SEI FRATEDDI
Un babbu avia sei figlioli : I cinqui più maiò andavani sempri nudi in Cristu, è unu sempri sensa manc’un vistitu.
Sò crisciuti cusì è quand’eddi sò stati maiò, u babbu l’hà purtati in Aghjacciu pà cumprà à ugnunu un fucili, chì à quiddi tempi d’i banditi, c’era u piriculu di circulà pà issi rughjoni.
I cinqui, sempri i listessi, anu sceltu un fucili senza cannonu, è l’altru un fucili senza canu.
Vultendu in paesi, anu scontru sei beddi levri in un buschettu. Di paura, cinqui sò scapati beddu prestu, è unu, mantagatu, hè fughjitu.
-« Currimu li appressu chì sò grass’è lisci «
Si lampani in quiddi fussetti, certi ancu pieni d’acqua, è corrini dinò pà tutt’a machja, è à rombu di circà anu finitu pà intupà ni cinqui, è inguantà u siesimu.
U babbu, chì i vedi ghjunghja carchi d’issa bona robba corri ind’è u vicinu pà dumandà stuvigli pà cocia, è volta incù cinqui pareddi tavunati, è una senza fondu !
Dopu, accendi un gran focu in piazza di u caseddu, metti un levru in ogni paredda, i fascia d’un cuparghjulu, è i sciacca nant’à u brandali tamant’à una rota di cabriulè.
À meziornu, eranu tutti famiti. Ghjuvanni, u figliolu maiò, pesa u cuparchjulu di una paredda, un ossu di u levru li salta in faccia, è li crepa un ochji.
Si dà à i brioni, tutti accorini è videndu lu insanguinatu, partini à circà sei duttori di i più sapienti.
Ni truvetini cinqui ch’ùn capisciani nudda, è unu chì era ignuranti com’u sameri di Ballalò.
Sò tutti vinuti currendu, anu fattu a visita di u feritu, si sò intesi dopu avè batalatu trè ori, è anu dicisu chì u tintu Ghjuvanni era…..Malatu !
Comu midicina, anu urdunatu di chjinà lu in u so lettu.
È basta.
-« Comu « è basta « ? A stroria hè compia quì ?»
-« Iè ! ci voli à stà zitti chi pudariamu scità u malatu. Aspittaremu ch’eddu sia varitu
pà cunnoscia a fini di a storia. »