SPASSIGHJATE LITERARIE: “A donna curiosa”
Spassighjata literarie è pedagogiche
Marianna chì parlava quant’ è setti, vinia di marità si.
Tamant’affari! Si maritani i muti, si ponu ancu marità i parlacciaghji!
Iè, ma Marianna avia dinò u difettu di a curiusità. Curiosa in tuttu, à tutt’i mumenti, cosa chì pò purtà praghjudiciu.Ѐ Marianna a pò dì, à edda li hè custata cara, a curiusità!
Un ghjornu u so maritu Francescu, dittu Buzettu, chì si n’andava à travaglià li ricumanda chì a suppa sia pronta quand’eddu vultarà.
Marianna prumetti, ma l’acqua ùn era ancu nant’à u focu chì senti un parapiglia in carrughju. Si mett’à u balconu è vedi chì a vechja Zì Margarita era in piena baruffa incù d’altri paisani.
Spinghj’u focu è corri fora pà veda ciò chì n’hè, parchì saria cascata malata di ùn sapè tuttu.
Più tardu , Buzettu affacca è dumanda si a suppa hè pronta.
-« Innò, u me caru, ùn aghju avutu tempu di accenda u focu, chì in carrughju, Zì Margarita è Culurinda si sò presi pà i capeddi. Ci vulia à senta comu briunavani ....
-« Quissa ùn m’arriguarda. Eiu ti dumandu si a suppa hè cotta. »
-« Ma ùn aghju pussutu! T’aghju dittu chì Zì Margarita..... »
-« Ùn mi romp’i stifali incù issi storii di vechji fantini! A prossima volta,
chì a suppa sia pronta mì! »
-« Sta sera, ti prumettu ch’edda sarà bedda cotta. »
À u chjinà di u soli, Marianna si metti à mundà i pomi è altri ligumi pà fà a suppa ma à pena avia cumenciu chì senti fora una musica magnifica, chitarr’è mandulini, urganetti, canti nustrali di una truppa chì si tinia in u carrughju.
Ben’intesu, a suppa aspittarà! Facia dighjà notti è Buzettu volta in casa, cerca a so moglia, ma ùn la trova!
Un mumentu dopu edda ghjunsi, si lampa à u so coddu, tutta cuntenti di cuntà li l’affari di a musica.
-« Ma d’induva veni! Hè un mumentu ch’e ti cercu! »
-« Chì piccatu ch’è tù ùn eri cun mè in carrughju! S’è tù avii intesu issa bedda musica, è issi canti! Prima, anu cumenciu à baddà una mazurca, dopu.. »
-« Aspett’un pocu chì t’aghju da fà baddà eiu! A suppa hè pronta o nὸ ? Ti pigliu pà i ciuffi è baddarè a manfarina! »
-« Hè vera o u me maritucciu. Ma ti prumettu ch’edda sarà l’ultima volta ; staraghju in casa è quandu vultarè di u travagliu, tuttu sarà sempri prontu!.
Quantu à dumandà à un famitu di ùn tuccà u pranzu missu nant’à u tavulinu!
Era una malatia è basta! Ѐ Buzettu era à l’addisperu! Allora, ni parleti à un amicu, un cunsigliu hè sempri bonu à piglià.
-« O Buzè, fà una cosa : a metti nuda, ciὸ chì si dici nuda!
Dopu piatti tuttu ciὸ chì pò serva à vesta si, comu i linzoli, cuverti, i tindini di i balconi, è cetera. Dopu, a chjudi in casa, ch’edd’ùn pudissi sorta, sopra à tuttu in issa tinuta! »
-« Una bona idea! Faraghju cusì! »
U lindumani, Buzzetu dumanda à a so moglia di fà un beddu piattu di past’asciutta pà meziornu. Ma prima di parta, faci metta a so moglia nuda in Cristu, è po piatta linzoli, panni , tindini... è sarra à porta à chjavi!
Marianna ùn pudia chè fà ciò ch’edd’avia dumandatu : un piattu di pasta asciutta!
Farina è ovi bè impastati, è po stinzati in fogli larghi quant’à u tavulonu di a medda, è missi à siccà.
Allora in carrughju si senti una voci chì briona : « Aiutu! Intuppeti lu chì hè un latronu! »
Quidda corri à a porta ma hè sarrata à chjavi, è po comu fà in issa pusizioni, nuda comu l’hà fatta Diù!
Ma a curiusità hè più forti chè tuttu. Tandu si metti à dossu i fogli di pasta, una davanti, una daretu è salta pà u balconu, appiccata à una funi!
In carrughju ùn c’era più nimu, chè qualchì ghjucadori di china chì videndu la vistuta cusì, meza nuda è bè, curiosi anch’eddi, li cacciani i fogli di pasta, è u spitaculu d’issa bedda donna senza nudda à dossu feci accorra a mità di u paesi.
Vargugnosa è addispirata, ghjunsi à scappà è vultà in a so casa. S’attacca à a funi è à rombu di sforzi eccula in a so camara!
Quandu Buzettu volta di u travagliu, dumanda à manghjà a pasta asciutta ma ben’intesu, ùn ci n’era!
Marianna ùn pò fà altru chè di dì tutt’a virità, senza scurdà si di nudda! I briona in carrughju, a funi pà falà pà u balconu, a pasta pà piattà ch’edd’era nuda, tuttu tuttu!
Allora basta! Troppu hè troppu si dissi Buzettu! Piglia a funi è a techja di colpi!
Dopu, li dà i so panni ch’edda si vesti, è a trascina pà i capeddi ind’è u so babbu è a so mamma chì ùn stavani tantu luntanu:
-« Eccu, vi rendu a vostra figliola chì mi n’hà fattu è mi n’hà fattu. Ùn ni vogliu più senta parlà. Vi spiicarà edda stessa u mutivu d’issa dicizioni.
A mi vultareti quand’edda sarà varita di u so difettu maiὸ : a curiusità! “
Si pò pinsà chì Marianna ùn hè mai vultata in casa di Buzettu, è si capisci parchì.